Marlene Dietrich

D Marlene Dietrich, 1933

D Marlene Dietrich (* 27. Dezämber 1901 z Schöneberg (jetzt en Ortsdäil vo Berlin); † 6. Mai 1992 z Bariis; äigentlig Marie Magdalene Dietrich)[1] isch e dütschi Schauschbiilere und Sängere gsi, wo 1939 die amerikanischi Staatsbürgerschaft aagnoo het.[2][3]

Si zelt näbe dr Hildegard Knef und dr Romy Schneider zu de grösste wiiblige Liinwandlegände, eo dr dütsch Film füürebrocht het und wo au internazional Erfolg ghaa häi. Zu ihre Markezäiche ghööre iiri lange Bäi, iiri diefi, rauchig-erotischi Stimm und iiri Hoosenaazüüg, wo dank iire in de 1930er für Fraue salonfäig worde si.

D Marlene Dietrich het iiri Karriere as Schauschbiilere am Theater aagfange und Stummfilm in de „goldige Zwanziger“ in Berlin gmacht. 1930 isch si in dr Hauptrolle vom Reschissöör Josef von Sternberg sim Film Der Blaue Engel internazionaal bekannt worde. Zämme mit em von Sternberg isch si am Aafang vo de 1930er in d USA gange, und het under siner Reschii und an dr Site vom Gary Cooper s Drama Marokko (1930) dräit, wo si en Oscar-Nominierig as besti Hauptdarstellere drfür überchoo het. Mit Film wie Shanghai-Express (1932) und Der große Bluff (1939) het si sich as erste dütsche Filmstar in Hollywood etabliert.

Während dr Zit vom Nazionalsozialismus in Dütschland het si sich nid nume gwäigeret, d NS-Propaganda zu understütze, während em Zwäite Wältchrieg isch si vor amerikanische Soldate ufdräte und het Verwundeti in Lazarett bsuecht. Noch em Ändi vom Chrieg het si für iire Iisatz u. a. d Freihäitsmedallie vom Bresidänt vo de Veräinigte Staate überchoo, wäärend si joorelang z Dütschland vo vile as Verröötere aagluegt und aagfindet worden isch.

Vo de 1950er Joor aa isch si vor allem as Sängere ufdräte und hetuf dr ganze Wält Erfolg ghaa. Zu iire berühmtiste Lieder zele Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt, Lili Marleen, Ich hab’ noch einen Koffer in Berlin und Sag mir, wo die Blumen sind.

Si het under dr Reschii vom Billy Wilder im Film Zeugin der Anklage (1957) gschbiilt und an dr Site vom Spencer Tracy in Das Urteil von Nürnberg (1961). Iir letscht Film isch Schöner Gigolo, armer Gigolo (1978) gsi und si het us gsundhäitlige Gründ ufghöört schaffe. Bis zu iirem Dod im Joor 1992 het si zruggzooge in iirer Bariiser Wohnig gläbt.

  1. „LS Marlene4ever“ (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.oyla4.de, Marlene-Dietrich-Fanseite, zitiert dr Iidraag Nr. 7 vom 2. Januar 1902 im Geburtsregister vom Standesamt Schöneberg
  2. Marlene Dietrich Biografie Prisma TV Guide, abgrueft am 28. Septämber 2011.
  3. Abrechnung einer Tochter Archivlink (Memento vom 11. April 2012 im Internet Archive) aliceschwarzer.de, abgrüeft am 28. Septämber 2011.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne